یکی از همسایه‌هامون چند وقتی بود که تبلیغ میکردن برای سبزی خشک که بفروشن و من هم کلا دل خوشی از سبزی خشک نداشتم لذا اصلا طرفشون نرفتم. چند روز پیش تو مجلس ختم صلوات دیدمشون و بهم گفتن فلانی سبزی خشک نمیخوای؟ مال خاله پیره است. خودش درست کرده.

اینو که گفت اصلا دلم رفت برای این اسم صمیمی و مهربون. خاله پیره. دلم خواست هرطور شده حاصل دسترنج این خاله پیره رو تهیه کنم و بچشم. بهش گفتم حتما برام یک بسته کنار بگذاره و وقتی ریختم تو غذا نگم براتون از عطر و طعم این سبزی که بوی بهشت میداد.

خاله پیره خدا حفظت کنه. من ندیده و نشناخته دوسِت دارم.